آنها به حال خود تأسف می‌خوردند. همیشه دارند گله و شكایت می‌كنند و هیچ کاری در جهت بهبود اوضاع انجام نمی دهند. آنها فکر می کنند همه مقصر هستند و زمین و زمان به کامشان نبوده و همه چیز آنها را به سمت بدبختی سوق داده. درباره هر حرف امیدوار کننده ای گارد می گیرند و نه می آورند. آنها هزار دلیل دارند برای این که بدبختند و هیچ رقمه خوشبخت نخواهند شد. برخی از این افراد منتظر هستند تا شما یا دیگری نجاتشان دهد و برخی دیگر فقط احساس ترحم و همدردی دیگران و توجه آنها را می‌طلبند. از نگاه این افراد همیشه تقصیر همه چیز به گردن دیگری است آنان همواره والدین بچه‌ها، همسر، معلمان، دوستان، جامعه و... را به خاطر بدبختی خود سرزنش می‌كنند. به موفقیت و خوشبختی دیگران حسادت می‌كنند و خود را با آنهامقایسه می‌كنند.

خودخورها
آنها خشم خود را بروز نمی دهند اما مرتب خودخوری می کنند، حرص می خورند، نق می زنند و درست نمی گویند دردشان چیست. آنان جملاتی به كار می‌برند كه ظاهراً خصومت آمیز نیست اما به طرزی غیر مستقیم، خصومت و تنفر خود را نسبت به شما بیان می‌كند این جملات به آنها كمك می‌كند تا ظاهر «غیر عصبانی» خود را حفظ كنند.

خود ضعیف پندارها
آنها همیشه آیه یاس می خوانند. خود را ضعیف می دانند و مرتب می گویند: «نمی‌توانم»، «نمی‌شود»، «هرگز» و... محال است کاری به آنها واگذار شود و با قدرت و شهامت انجامش دهند. در کارشان مرتب می خواهند مرخصی بگیرند چون فکر می کنند خسته هستند و همه باید مراعات آنها را بکنند. آنها معمولاً انجام كارهای خود را به تعویق می‌اندازند چرا كه به خود اعتماد كافی ندارند آنها امیدوارند كه دیگران آنها را حمایت كنند و نجات دهند.

بالغ نشده اند
افراد نابالغ مسئولانه و سنجیده ندارند و خود را در جایگاه کودک قرار می دهند. طوری که شما به عنوان همسر آنها مجبور می شوید نقش والد را بپذیرید. آنها نه تنها وظایف شخصی خود را انجام نمی دهند بلکه مسئولیت های زندگی مشترک را هم به دوش نمی گیرند. در کارهای اقتصادی واقعا بی مسئولیتند. حساب دخل و خرج خود را ندارند، همواره از دیگران پول قرض می‌كنند، به لحاظ اقتصادی هیچ برنامه‌ای ندارند و تمام پول خود را خرج خرید اجناس غیر ضروری می‌كنند.

با وجودی که می خواهند ازدواج کنند، اما اعتبار مالی مناسب این کار را ندارند. مرتب شغل عوض می کنند و هیچ شغلی را برای مدت قابل ملاحظه‌ای نمی‌توانند حفظ كنند و مدام بیكار می‌شوند. آنها وقتی قرض می‌گیرند به فكر پس دادن پول مردم نیستند  یا پس دادن آن را به دیگران مثلا پدر و مادرشان واگذار می کنند و وقتی پول دارند، صبر می‌كنند تا تمام شود و بعد به فكر كار و تلاش دوباره می‌افتند. برخورد فرد یا مسایل اقتصادی و مالی یكی از بهترین نشانه‌های «بلوغ» است چرا كه كودكان نه می‌توانند پول بدست آورند و نه می‌دانند كه چگونه خرج كنند.

غیر قابل اعتمادها
این افراد، قول می‌دهند و به آن عمل نمی‌كنند. همیشه همه چیز را فراموش می کنند. مسامحه‌كارند و دایم كارها را به تعویق می‌اندازند. نمی‌توان روی آنها حساب كرد چرا كه در گذشته به دفعات شما را مأیوس كرده‌اند. وقتی با چنین فردی سر و كار داشته باشید دایم باید كارهایش را به او یادآوری كنید. كارهای او را برایش انجام دهید و مدام به خاطر ندانم كاری‌های او از دیگران عذرخواهی كنید و كارهای او را توجیه كنید. نمی توانید زندگی را به او بسپارید یا انتظار داشته باشید در غیاب شما از خانه و بچه و اوضاع روزمره مراقبت کند. او به هیچ وجه قابل اتکا نیست.

غیر حامی ها
هدف از ازدواج، داشتن یک حامی عاطفی در زندگی است اما آدم هایی که حمایت گر نیستند و نمی توان به آنها اتکا کرد، یکی از کسانی هستند که به شدت روی اعصابتان راه می روند و به شما احساس ناکامی می دهند.

بی‌انگیزه ها
فردی كه بی انگیزه و بی هدف است، زندگی را باری به هر جهت خواهد گذراند. با او نمی توانید برای امروز و فردایتان برنامه ریزی کنید. او هیچ چیز از دنیا نمی خواهد و هر چه پیش آید، خوشاید سر می کند. اغلب منتظر است كسی از راه برسد و به او انگیزه بدهد تا این كه بتواند كاری انجام دهد. باید همیشه او را هل بدهید و عین یک کودک برای انجام امور عادی زندگی، تشویقش کنید. هیچ هدف و سمت و سوی خاصی را در زندگی دنبال نمی‌كند. به سختی برای آینده برنامه‌ریزی می‌كند. تصمیم‌‌گیری در مورد همه چیز را به بعد موكول می‌كند. از روبرو شدن با مشكلات و حل آنها سرباز می‌زند. همیشه منتظر است تا شانس به او رو كند.

 فاطمه ایمانی